Bible

1 Ամասիան քսանհինգ տարեկան էր, երբ թագավոր դարձավ, և քսանինը տարի թագավորեց Երուսաղեմում։ Նրա երուսաղեմացի մոր անունը Հովադին էր։ 2 Ամասիան արեց այն, ինչ ուղիղ էր Տիրոջ առջև, բայց ոչ լիակատար սրտով։ 3 Հենց որ թագավորությունն ամրապնդվեց իր ձեռքում, նա սպանեց իր այն ծառաներին, որոնք սպանել էին իր արքա հորը։ 4 Բայց նրանց որդիներին չսպանեց, ինչպես գրված է Տիրոջ օրենքների ուխտի մեջ, և ինչպես պատվիրել է Տերը՝ ասելով. «Հայրերը չպետք է մեռնեն որդիների փոխարեն, և որդիները չպետք է մեռնեն հայրերի փոխարեն, այլ ամեն ոք պետք է իր մեղքերի համար մեռնի»։ 5 Ամասիան հավաքեց Հուդայի տան մարդկանց և նրանց ազգատոհմերի համեմատ հազարապետներ ու հարյուրապետներ նշանակեց Հուդայի ամբողջ երկրում ու Երուսաղեմում։ Նա քսան և ավելի բարձր տարիք ունեցող մարդկանց հաշվառում կատարեց և տեսավ, որ նրանք նիզակ ու ասպար բռնելու ընդունակ երեք հարյուր հազար զորավոր պատերազմողներ են։ 6 Բացի այդ, Իսրայելից նա հարյուր տաղանդ արծաթով հարյուր հազար ուժեղ մարդ վարձեց։ 7 Նրա մոտ Աստծու մի մարդ եկավ և ասաց. «Արքա՛, թող Իսրայելի զորքերը քեզ հետ չգնան, որովհետև Տերն Իսրայելի՝ Եփրեմի որդիների հետ չէ։ 8 Եթե դու կարծում ես, թե այդ զորքով ես հզորանալու, ապա Տերը քեզ պարտության կմատնի քո թշնամիների առջև, քանի որ Տերն է թե՛ հաղթանակ պարգևողը և թե՛ պարտության մատնողը»։ 9 Ամասիան ասաց Աստծու մարդուն. «Հապա ի՞նչ անեմ այն հարյուր տաղանդը, որ տվել եմ Իսրայելի զորքի համար»։ Աստծու մարդն ասաց նրան. «Տերը քեզ դրանից ավելին կտա»։ 10 Ամասիան առանձնացրեց Եփրեմից իր մոտ եկած զորքը, որպեսզի իր տեղը վերադառնա։ Նրանք շատ զայրացան Հուդայի վրա և բարկությամբ ու ցասումով վերադարձան իրենց տեղը։ 11 Ամասիան հզորացավ, վերցրեց իր զորքն ու գնաց Աղի հովիտը և Սեիրի որդիներից տասը հազար մարդ կոտորեց։ 12 Հուդայի մարդիկ տասը հազար էլ գերի բռնեցին ու տարան քարաժայռի գլուխը և բարձունքի եզրից նրանց գահավեժ անելով՝ բոլորին սպանեցին։ 13 Այն գնդերի մարդիկ, որոնց Ամասիան հետ էր դարձրել, որ իր հետ պատերազմի չգնան, հարձակվեցին Հուդայի քաղաքների վրա Սամարիայից մինչև Բեթորոն, երեք հազար մարդ կոտորեցին նրանցից և բազում ավար տարան։ 14 Երբ Ամասիան եդովմացիներին ջարդելուց հետո վերադարձավ, իր հետ բերեց Սեիրի որդիների աստվածներին և նրանց դարձրեց իր աստվածները, երկրպագեց նրանց, և հենց ինքն էլ նրանց զոհեր էր մատուցում։ 15 Տիրոջ բարկությունը բորբոքվեց Ամասիայի դեմ. Նա մարգարեներ առաքեց նրա մոտ ու ասաց նրան. «Դու ինչո՞ւ հարեցիր այդ ժողովրդի աստվածներին, որոնք իրենց ժողովրդին քո ձեռքից չփրկեցին»։ 16 Երբ նա խոսում էր, արքան ասաց նրան. «Մի՞թե քեզ արքայի խորհրդական եմ նշանակել, զգո՛ւյշ եղիր, թե չէ տանջանքի կենթարկվես»։ Մարգարեն նախ լռեց, ապա ասաց. «Գիտեմ, որ Տերը որոշել է քեզ կործանել, որովհետև դու այս բանն արեցիր և չանսացիր իմ խրատներին»։ 17 Ամասիան խորհուրդ արեց և Իսրայելի արքա Հեուի որդի Հովաքազի որդի Հովասի մոտ մարդ ուղարկելով՝ ասաց. «Ե՛կ երես առ երես հանդիպենք»։ 18 Իսրայելի արքա Հովասը, Հուդայի արքա Ամասիայի մոտ մարդ ուղարկելով, ասաց. «Լիբանանի փուշը լուր ուղարկեց Լիբանանի մայրի ծառին՝ ասելով. “Քո դստերն իմ որդուն կնությա՛ն տուր”։ Բայց ահա անցան Լիբանանի անապատի գազանները և կոխոտեցին փուշը։ 19 Դու ահա կոտորեցիր եդովմացիներին, և քո սիրտը լցվել է սնապարծությամբ։ Այսուհետև տա՛նդ նստիր, ինչո՞ւ ես չարիք գրգռում, որ և՛ դու ընկնես, և՛ քեզ հետ նաև Հուդայի երկիրը»։ 20 Ամասիան չլսեց նրան, որովհետև Տերը որոշել էր նրան մատնել Հովասի ձեռքն այն բանի համար, որ հարել էր եդովմացիների աստվածներին։ 21 Իսրայելի արքա Հովասը պատերազմի ելավ. նա ու Հուդայի արքա Ամասիան միմյանց հանդիպեցին Հուդային պատկանող Բեթսամյուսում։ 22 Հուդայի երկիրը պարտվեց Իսրայելից, և ամեն մարդ իր վրանը փախավ։ 23 Իսրայելի արքա Հովասը Բեթսամյուսում գերի բռնեց Հուդայի արքա Հովասի որդի Ամասիային ու տարավ Երուսաղեմ։ Նա քանդեց Երուսաղեմի պարսպի մի մասը՝ Եփրեմի դռնից մինչև Անկյան դուռը՝ շուրջ երեք հարյուր կանգուն։ 24 Նա վերցրեց Տիրոջ տան ամբողջ ոսկին, արծաթն ու սպասքը, որ գտնվում էր Աբդեդոմի հսկողության տակ, նաև թագավորի տան գանձերը, պատանդներ, և վերադարձավ Սամարիա։ 25 Հուդայի արքա Հովասի որդի Ամասիան Իսրայելի արքա Հովաքազի որդի Հովասի մեռնելուց հետո ապրեց տասնհինգ տարի։ 26 Ամասիայի մնացյալ գործերը՝ սկզբից մինչև վերջինը, գրված են Իսրայելի ու Հուդայի թագավորների գրքում։ 27 Այն ժամանակ, երբ Ամասիան հեռացել էր Տիրոջից, զորքը Երուսաղեմում ապստամբեց նրա դեմ, և նա փախավ Լաքիս։ Նրա հետևից մարդ ուղարկեցին Լաքիս և այնտեղ սպանեցին նրան։ 28 Նրա դին դրեցին ձիերի վրա, բերեցին ու թաղեցին իր նախնիների մոտ՝ Դավթի քաղաքում։